Spiaggia Acquacalda

Spiaggia Acquacalda, vaak erkend als het "Witte Strand van Lipari," is een prachtig strand gelegen aan de noordkust van Lipari, een van de Eolische Eilanden in Sicilië, Italië. Dit strand bevindt zich in het dorp Acquacalda, een kleine gemeenschap die zich langs de kustlijn uitstrekt.

De dominante kleur van het strand is wit, afkomstig van de talrijke afzettingen van puimsteen in het gebied. Deze witte tint contrasteert prachtig met de donkerdere kiezels op het strand en de heldere tinten van de zee. Een opvallend kenmerk van dit strand is een majestueuze witte berg van puimsteen die het begrenst. Deze berg, uniek in Europa, staat bekend om een gedeeltelijk zichtbare groeve.

Spiaggia Acquacalda staat bekend om zijn transparante wateren, wat het een favoriete plek maakt voor snorkel- en duikliefhebbers. Het onderwaterlandschap wordt gekenmerkt door sedimentafzettingen van puimsteen die de wateren een unieke kleur geven. Ondanks zijn kleine omvang, is het strand bekend om zijn rustige en serene omgeving, aangezien het vaak minder druk is, zelfs tijdens de drukke zomermaanden juli en augustus. Het strand geniet ook de hele dag door van zonneschijn, wat het een ideale plek maakt om te zonnebaden.

Het gebied rondom Spiaggia Acquacalda is uitgerust met diverse voorzieningen, waaronder bars en restaurants. Er wordt echter opgemerkt dat het algemene onderhoud van het gebied verbeterd zou kunnen worden om de aantrekkingskracht te vergroten. Desondanks blijft het strand een geliefde bestemming vanwege zijn natuurlijke schoonheid en rust.

Spiaggia Acquacalda is erkend als een "Bandiera Blu" strand, een prestigieuze onderscheiding die wordt toegekend aan stranden die voldoen aan hoge kwaliteits- en milieunormen. Deze eer duidt op de netheid en milieukwaliteit van het strand.

Het dorp Acquacalda en het strand hebben een historische band met de winning van puimsteen. Bewijzen van de exploitatie dateren uit de 17e eeuw, en de industriële exploitatie begon halverwege de 19e eeuw. Deze activiteit leidde tot de ontwikkeling van het dorp. Echter, de extractieactiviteit nam af en stopte volledig in 2000, deels vanwege de opname van de Eolische Eilanden op de UNESCO Werelderfgoedlijst vanwege hun unieke geologische en vulkanische kenmerken.